Balaztak, Bidasoko Bizikletaren Aldeko Elkarteak, 2022. urtean zehar Bidasoa eskualdetik bizikletaz mugitzeko atzeman diren abantaila eta zailtasunez ausnartu du. Horrela, bizikleta bidezko mugikortasuna erraztu duten berrikuntzak aipatzeaz gain, 2023. urtera begira erronkak zeintzuk diren errepasatu dute.
Hauxe da Bazlata elkarteko kideek hedabideetara igorritako ausnarketa:
Bizikletaren Estatuko Barometroak duela gutxi sustatutako ikerketa batean argitaratu denez, 2022. urtean bizikletaz hiri batetik bestera joateko pertsonek adierazi dituzten eragozpen nagusiak honako hauek dira: ibilgailu motordunekin espazioak partekatzeak dakartzan arriskuak, gehiegizko trafikoa eta bidegorri eta azpiegitura segururik eza.
Alderdi horiek tokian-tokian aztertuta, BALAZTAk, Bidasoa eskualdeko hiriko txirrindularien elkarteak, Irunen eta Hondarribian 2022an bizikleta-mugikortasunari dagokionez egin diren aurrerapenen eta atzerapausoen balantzea egin nahi izan du, bai eta 2023an bizikleta mugikortasunaren garapenaz eta mantentzeaz arduratzen diren erakundeek konponbidea ematea gustatuko litzaigukeen etorkizuneko erronkak eta egitekoak ere.
Azpiegitura horien eskumenak udalen eta administrazioen artean banatuta daudenez, gure azterketa eta balorazioa hiru ataletan banatu dugu:
- Bidasoa eskualdeko udalerrien eta inguruko beste udalerri batzuen arteko bizikleta-loturak.
- Bizikleta bidezko mugikortasuna Irunen.
- Bizikleta bidezko mugikortasuna Hondarribian.
- Bidasoa eskualdeko udalerrien eta inguruko beste udalerri batzuen arteko bizikleta-loturak
Bidasoatik inguruko beste udalerri batzuetara bizikletaz egiten diren konexioei dagokienez, Balaztaren balorazioa negatiboa da argi eta garbi; izan ere, erabiltzaileei mugitzeko eta segurtasunerako erraztasuna ematen dieten bizikleta-azpiegitura berrien diseinuan aurrerapenik ez izateaz gain, egungo konexioetako batzuek okerrera, txarrera edo atzera ere egin dute, aurreko urteekin alderatuta. Alde horretatik, erabateko suspentsoa eman behar diegu administrazio eskudunei eta haien garapenaren, kudeaketaren eta/edo mantentzearen arduradunei.
Iazko urtea modurik okerrenean hasi genuen, 2022ko urtarrilean Gaintxurizketan auto batek harrapatu zuen Hondarribiko txirrindulari baten heriotzaz. Zenbait elkarteetako kideek hildako txirrindulariaren eta haren familiaren omenezko martxa jendetsu eta hunkigarri bat antolatu eta parte hartu zuten, eta, aldi berean, tarte arriskutsu horretan gure eskualdetik sartu eta irteteak txirrindulariei dakarkien arrisku nabarmenari amaiera emateko arreta eta deia luzatu zen.
Horrela, joan den urtearen hasieran, beste txirrindulari elkarte batzuekin batera Ertzaintzarekin, Aldundiarekin eta Gipuzkoako Txirrindularitza Federazioarekin izandako bileretan parte hartu genuen, Gaintxurizketatik igarotzen diren txirrindularien konexioa eta segurtasuna hobetzeko. 2023ko egun batzuk besterik ez daramagunean, oinezko batek errepide arriskutsu horretan izandako beste zorigaiztoko istripu batekin topo egin dugu, eta tamalez, ezin dugu alderdi horretan inolako aurrerapenik edo hobekuntzarik egiaztatu; beraz, oraindik ere agerikoa da oinezkoek eta Bidasoa eta Oarsoaldea artean dabiltzan txirrindulari ugariek beren gain hartzen dituzten kalteberatasuna eta arriskuak.
- Alde horretatik, beste eskaera bat egiten diegu Gipuzkoako Foru Aldundiari eta beste erakunde eskudun batzuei, behingoz gure eskualdea Gipuzkoako gainerako lurraldeekin lotuko duen ibilbide seguru bat diseinatu dezaten txirrindularientzat. Errepide arriskutsu honetan hobekuntzarik egiten ez den bitartean, gidariei eta txirrindulariei dei egiten diegu denok gure esku dagoena jarri eta zuhurtziaz eta arretaz ibil gaitezen, urte hasieran harrapatutako biktima edo puntu beltz arriskutsu honetan jarri behar dugun bizikleta zuria ere azkenak izan daitezen.
Bestalde, Irun eta Hondarribia artean hain desiratua eta beharrezkoa den bizikleta-loturak Mendeluko inbutua du oraindik ere, egunero auzo horretatik igarotzen diren milaka autoekin partekatzen den pasabide bakarra. Hori dela eta, elkarteak bat egin zuen urrian Mendelu auzoko ehunka bizilagunek egin zuten protestarekin, Hondarribiko Udalari eta beste administrazio batzuei auzoak aspaldidanik jasaten dituen trafiko-arazoei eta azpiegituren prekarietateari irtenbidea emateko eskatzeko. Hondarribia eta Irun arteko bizikleta-lotura segurua erreklamatzea, beraz, lehentasunezko helburua izango da Balaztarentzat 2023an.
Komunikabideetan 2021aren hasieran eta 2022aren hasieran obrak hasiko zirela iragarri bazen ere, Plaiaundiko parke ekologikoa handitzeko proiektu interesgarria ere ez da abiatu, marearteko padura-eremua handitzeaz gain, Irun, Hondarribia eta Hendaia artean oinezkoentzako eta bizikletentzako lotura berri bat sortuko baitu, erreserba ekologiko horren zat bat inguratuz. Ziur gaude Azken Portu eta Behobia lotzen dituen pasealekuarekin gertatu zen bezala, ibaiaren ondoko lotura berri hori asko erabiliko dela oinez eta bizikletaz, baina beldur gara oraindik hilabete dezente luza daitekeela. Eusko Jaurlaritzari eta hura gauzatzeko eskumena duten kostaldeetako Estatuko sailari eskatzen diegu lizitatzeko eta obrak hasteko izapideak bizkortzeko, eta proiektu horretaz lehenbailehen gozatu ahal izateko.
Era berean, Bidasoa Eskualdeko Ospitalearen inguruan, Irun eta Hondarribia arteko beste bizikleta-konexioa ere itxi behar du. Alde batetik, positbotzat jotzen dugu Irungo zatan bidegorriko beste zat bat egin izana, Puianatik hasi eta Ospitalea bertaraino doan errepidearen paraleloan. Baina Hondarribiko Udalaren esku 200 metro inguruko tartea gelditzen da, ospitaletik Txingudi ikastolara eta Jaizubia aldera doana, oraindik ere, eskubi aldean espaloirik gabe edo bidegorririk gabe, ikastetxeko ikasleei eta Jaizubiako ingurune naturalera doazen pertsona eta txirrindulariei modu seguruan zirkulatzeko aukerarik ez zaie ematen.
Hendaiara bizikleta loturak ere ez digu poztasunik eman 2022an, kontrakoa baizik. Abenida zubi sinbolikoa erabat berritu zen 2020an oinezkoen eta txirrindularien pasabidea errazteko, eta urte horren amaieratik itxita jarraitzen du, Frantziako Gobernuak hala erabakita, eta eraberritu ondoren hilabete batzuk baino ez zeramatzanean irekita.
Horrela, Irun eta Hendaia artean bizikletaz mugitzen garenok, kasu askotan haurrak, gazteak eta adinekoak, Santago zubitik ibili behar izaten dugu autoen artean. Zubi horrek autoilara handiak eta trafiko-dentsitate handia izan ohi ditu, horrek dakarren arriskuarekin. Gainera, eskualde arteko eta Europako mailako bizikleta-ibilbide luzeak (Done Jakue bidea, Eurovelo, Velodysee edo Ederbidea, esaterako) eten eta zaildu egiten ditu. Gainera, mugaren bi aldeetara joaten garen milaka pertsonentzat, itxiera horrek eragin nabarmenak eragiten ditu gure eguneroko bizitzan, eta kalte handia egiten die alderdi sozialetan, ekonomikoetan eta segurtasunean; izan ere, bi hirien arteko pertsonen mugikortasunari, Santago inguruko jarduera sozial, komertzial eta ekonomikoaren ohiko garapenari eta Hendaiako geltokiari ez ezik, FICOBA azoka-esparrurako eta inguruko tren-geltokietarako sarbideak oztopatzen ditu.
Zertarako balio du, orduan, gure dirua eta ahalegina herritarrentzako bizitza eta sarbideak erraztuko dituzten zubiak eraikitzen, berritzen eta eraikitzen gastatzeak, gero itsasertz batetik aldebakarreko erabakiak hartzen badira itxita egon daitezen? Horregatik, mugaren bi aldeetako tokiko erakundeei eskatzen diegu Frantziako Gobernuari eska diezaiotela gure eskualdeko biztanleentzat garrantzitsua den mugako pasabide enblematiko hau ireki dezala.
Azkenik, Berarekin, Lesakarekin eta Baztango beste udalerri batzuekin Bidasoako bide berdearen edo Txikito trenaren bidez egindako konexioak ere ez du bere urterik onena bizi izan. 42 kilometroko ibilbide eder hau Eurovelo Sarearen parte da, eta ezin hobea da paseatzeko, kirola egiteko, bizikletaz mugitzeko eta Bidasoako paisaiez gozatzeko. 2021. urte amaieran uholde larriak eta lur-jausiak jasan zituen San Migel errekatik igarotzean.
Pasabidea erabat moztuta egon da urte hasieran, hainbat hilabetez, eta, ondoren, ekaitzak eramandako sedimentu asko kendu eta irekitzea lortu bazen ere, gaur egun zati hori oraindik ez da konpondu, eta zuloak, harriak eta lurraren irregulartasunak direla eta, bizikletatik jaitsi behar da zeharkatu ahal izateko. Hori dela eta, berriro eskatzen diogu Gipuzkoako Foru Aldundiari, Gipuzkoako ibilbidearen kudeaketaz eta mantentzeaz arduratzen den administrazioari, ahalik eta lasterren konpon dezan tarte hori, eta beste hobekuntza batzuk egin ditzan trazaduran, hain baliotsua eta maiz erabiltzen den bide berde horri behar bezala eusteko eta balioa emateko.
Era berean, Nafarroako Gobernuari eskatzen diogu, Endarlatzatik aurrera, Beraraino doazen zuloz eta harriz betetako zatak konpon ditzala, eta tuneletako konexio elektrikoak eta argiak aldizka berrikus ditzala, urteko egun asko itzalita edo funtzionatu gabe egoten baitra.
Hasieran esan dugun bezala, 2022. urtea ez da urte ona izan Irun eta Hondarribia arteko bizikleta-azpiegiturei eta loturei dagokienez, ezta hiri horietatik inguruko beste udalerri batzuetarakoei dagokienez ere. Beraz, espero dugu 2023an administrazio arduradunak horien hobekuntzan eta garapenean lanean hastea eta alderdi horretan poz pixka bat ematea.
- Bizikleta bidezko mugikortasuna Irunen
2022an Irungo bizikleta-azpiegituretan egindako proiektu eta hobekuntzei dagokienez, hirian ez da ekintza oso esanguratsurik izan, baina egia da Irungo Udalak 2022an hiriko bidegorri zati batzuk hobetzeko eta berrindartzeko lanei ekin ziela, 2021eko udal-aurrekontu partehartzaileetatik gehien bozkatutako eta hautatutako proposamenetako baten ondorioz.
Gehienak bidezaten hobekuntza txikiak eta lehendik zeuden bidegorrien egokitzapenak izan dira, hala nola Palmera-Monteron egindakoa, non Antonio Valverde kaleko bidegorria Juan Thalamas Labandibarren koexistentzia-tartearekin lotu den, eskailera mekanikoetan amaitzen dena, Azken Portu kiroldegiaren ingurura bizikletak iristea erraztuz.
Bidegorri batzuek bat egiten dutelako, txirrindularientzako oso bide-gurutze garrantzitsua den Lapitze eta Elitxu inguruan ere leku puntualetan jarduerak egin dira. Kasu honetan, bi bidegorri zati txikiri eman zaie forma: bata, Elizatxo etorbidean, Bidasoa insttutuko espaloiaren ondoan, Aduana kalekoarekin eta Alai Txoko parkearekin lotzen duena; eta bestea, Lapitze kaletik Elitxuko biribilguneko etxe-bloke berriak inguratzen dituena, Euskal Herria etorbideko bidegorriarekin lotuko dena, horrela, autoz betetako gasolindegiko biribilgunetik zirkulatu beharrik gabe.
Balaztatik positbotzat jotzen dugu bizikleten mugikortasuna hobetzeko urrats txikiak diren jarduera horiek egin izana, baina uste dugu hiriaren benetako erronka bidegorri-sare askoz zabalagoa garatzea dela, auzo guztiak hiriaren erdigunearekin modu logiko, zuzen eta seguruan lotuko dituena, hiriko bizikleta-sarean oraindik loturarik gabe dauden tarteak amaitu eta lotuaz.
Bizikletak aparkatzeko azpiegiturei dagokienez, bizikleta gordetzeko leku egokirik ez duten gendearentzako Irunen ez dago aparkaleku estali eta segururik. Hori da, hain zuzen ere, gure hirian egunero egiten diren joan-etorrietan jendeak bizikleta maizago erabiltzeko duen beste arrazoietako bat. Hori dela eta, poz handiz jaso genuen duela aste batzuk Balaztak duela hilabete batzuk egin zuen proposamena onartzen zela jakinarazten zigun albistea, Arta inguruan eraikiko den Belartzako lurpeko aparkaleku berrian bizikletak aparkatzeko gune berezi bat izan dezan.
Zalantzarik gabe, albiste positboa da, izan ere, bizikleten ikuspegia aparkaleku berri baten proiektu- eta garapen-fase beretik integratzea suposatzen du, eta uste dugu etorkizun hurbilean neurri hori hiriko aparkaleku publiko eta pribatu guztietara eraman daitekeela, inguruko eremuetako bizilagunek bizikletak gordetzeko espazio egokiak izan ditzaten. Era berean, uste dugu beharrezkoa izango litzatekeela plan espezifiko bat garatzea bizikletentzako lur gaineko aparkaleku itxiak eta seguruak hiriko gune eta auzo guztietan aztertu eta ezartzeko.
Ildo horretan, itxaropen handiak ditugu Udalak PMUS (Hiri Mugikortasun Jasangarriko Plana) berri baten garapenarekin aurkezten duen aukera paregabea aprobetxa dezan. Plan horrek iazko udal-agenda markatu du mugikortasunari dagokionez.
2021-2025 PMUS berriaren garapena 2021ean hasi zen lantzen Irungo Jasangarritasun Energetikorako Udal Batzordean. Batzorde horretan Balaztak ordezkaria du, beste elkarte batzuekin batera, eta aukera berri bat da datozen urteetan udalerri barruan mugitzeko modu jasangarri eta seguruagoak zehazteko eta ezartzeko, garraiobide eraginkorragoak erabiltzeko eta kutsadura eta motorreko trafikoak herritarrengan eta ingurumenean duen eragina murrizteko.
Azpimarratzekoa da 2022ko uztailaren 28an batzorde horretan aurkeztu zen PMUS berriaren atariko dokumentuan, bidegorri independente eta trafikotik bereizia bat egitea jasotzen zela Kolon pasealekuan eta Nafarroa etorbidean zehar, hiriko bidegorri sarearen zat nagusia den bizikleta ibilbideari jarraipena emanez. Jasangarritasun Energetikoaren Batzordeak urrian egin zuen azken bileran adierazi genuenez, BALAZTAk oso positbotzat jotzen eta babesten du neurri hori, ziur baikaude horrek txirrindulari gehiagoren artean bizikletaren erabilera erraztu eta sustatuko duela, hiriko erdigunetik lasaiago eta seguruago ibili ahal izango delako, beste ibilgailu motordun batzuekin espazioa partekatu beharrik izan gabe.
Bilera horretan bertan, Balaztak, beste elkarte batzuek eta udal talde politikoek gure proposamenak eta ekarpenak aurkezteko aukera izan genuen. Gure elkarteak hainbat ekarpen egin zizkion PMUSri, bizikleta bidezko konexio-sarea hiriko industrialdeetara zabaltzeko eta Irun, Hondarribia eta Hendaiaren arteko lotura hobetzeko, bizikleta azpiegitura berrien bidez. Ildo horretan, bi proposamen zehatz egin ziren, eta gure webgunean kontsulta daitekeen dokumentu batean garatu ziren. Hauek izan ziren proposamenak:
- Katea/Ventas – Behobia ardatzean, Irungo ekialdearen eta mendebaldearen artean, Colon pasealekuaren iparraldean, bizikletentzako eta oinezkoentzako lotura osatu eta hobetzea.
- Bizikletentzako eta oinezkoentzako bide jarraitua aztertu eta planifikatzea, Katea/Ventasetk zentrora/Ficobara, Via Irun proiektuaren bidez libre geratuko diren trenbideko zatetan zehar.
Gaur egun, 2021-2025 PMUSaren behin betiko bertsioan jasotzea espero dugun proposamen horien balorazioaren eta onarpenaren zain gaude, eta 2023 honetarako PMUS berrian jasotako neurri batzuk garatzeko eta ekiteko baliabide ekonomikoak bideratzea espero dugu; izan ere, zalantzarik gabe, hori jauzi kuantitatbo eta kualitatboa izango da gure udalerriko bizikleta bidezko mugikortasunaren hobekuntzari dagokionez.
- Bizikleta bidezko mugikortasuna Hondarribian
Hondarribiko bizikleta bidezko mugikortasunari dagokionez, gogorarazi behar da Udalak 2017an Mugikortasun Mahaia sortzea bultzatu zuela, Mugikortasun Eredu berri bat lantzeko topagunea izateko. Azken bilera 2022/02/17an izan zen, eta, beraz, aurtengo jarduera oso urria eta testimoniala izan da.
Horregatik, mugikortasun-mahaiaren hurrengo bilerarako gure proposamena izango da Hondarribiak “Bizikletaren Plan” bat garatzea, zenbait helburu jarri eta epe labur eta ertainerako jarduketen egutegi bat sortzen laguntzeko. Helburu hauek lortu nahi dira:
- Bizikleta bidezko joan-etorri seguruak udalerri osoan.
- Bizikleten segurtasuna bermatuko duten aparkaleku irekiak eta itxiak.
- Lehendik dauden bidegorriak behar bezala mantentzea, beharrezko diren zati berriak zabaltzea eta haien arteko loturak lortzea.
- Bizikleta bidezko lotura mugakide diren udalerriekin.
Hala ere, horrek ez digu eragotzi behar onartzea mugikortasunaren gaia udalaren agenda politikoan jartzea lortu dela, eta, gainera, asmo handiko proiektu garrantzitsuen bidez gauzatu dela, hala nola Kalez Kale, non Kosta, Donostia eta Baserritar Etorbidea kaleak eraldatzeko jarduketak nabarmentzen diren.
Garrantzi handiko obrak dira, eta mugikortasun-eredua aldatzea lortuko dute. Hori, berez, oso positboa da, baina, behin amaituta eta ezarrita, erabiltzaileek azterketa eta balorazioa egin behar dute, nahi diren helburuak behar bezala lortu diren ikusteko.
Lehenik eta behin, “amaitu gabeko proiektuen” sentsazioa nabarmendu behar da. Egia da jarduketa horiek garrantzi handikoak direla, baina ez da garrantzi gutxiagokoa modu egokian egin behar direla, oinezkoen eta bizikleten mugikortasuna ibilgailu pribatuaren erabileraren gainetik lehenetsiaz. Donostia kalea eta Kosta amaitu eta inauguratu behar ziren, baina ez da horrela izan, elementu batzuk falta baitira jartzeko, zuzenketak egiteko eta abar, eta horiek gabe zaila da horietatik nola ibili asmatzea. Batzuetan aldaketak dira, edo ibiltzeko beste modu batera egokitzea suposatzen du, barneratzen zaila diren ereduak izan daitezke. Behin jarduera horiek gauzatuta, ez dakigu Balaztak idatziz adierazi dituen hobekuntzak eta zuzenketak, orain kontuan hartuko diren ala ez. Gure ustez, beharrezkoa litzateke xehetasunezko balorazio tekniko bat egitea, erabiltzaile guztiak kontuan hartuta, azpiegitura hobetzeko eta egon daitezkeen akatsak behin betko zuzentzeko.
Hondarribiko mugikortasun-mahaia sortu zenetik, Balazta modu aktboan parte hartzen saiatu da, eta, horretarako, proposamenak eta iradokizunak egin dizkio Udalari, bizikletaren erabiltzailearen ikuspegia eman dezan bere jardueretan. Udalak berak ere, batzuetan, esku-hartzeren baten alderdi zehatzei buruz galdetu digu, baina esan behar da kontsulta horietako asko obrak hasita daudenean egin direla, eta ez obrak diseinatzeko faseetan. Horren ondorioz, batzuetan, obrak zuzendu edo aldatu egin dira, edo gure proposamenak baldintzatu edo mugatu egin dira zenbait alderditan.
Dugun sentsazioa da Hondarribiko Udalak egiten dituen eta bizikleta bidezko mugikortasunari zuzenean eragiten dioten jarduera gehienak ez direla bizikletaren erabiltzaileen ikuspegiaren arabera egiten. Gaur egungo bidegorriak elkarrekin lotu gabe jarraitzen dugu, eta bidegorri zati bat amaitzen denean herrian bizikletaz ibiltzeko moduari buruzko informaziorik ere ez dugu.
Hona hemen adibide bat: Bizikletan ibiltzeko oraindik egokitu ez diren zebrabide batzuk zeharkatzeko, bizikletatik jaitsi behar izatea derrigorrezkoa da gaur egun. Beste kasu bat bizikletaz nondik ibili behar den adierazten ez den gune batzuek sortzen duten nahasmena litzateke. Hori da, adibidez, Amuteko biribilgunea Irunerako norabidean nola zeharkatu behar den definitzea; izan ere, oraindik bidegorri bat dago semaforoa igaro ondoren irteerarik gabeko bidegorri batera eramaten gaituena.
Badira tiraderaren batean ahaztuta daudela diruditen beste gai batzuk, mugikortasunari buruzko araudi berria onartu ondoren, eta ez dakigu zer asmo dauden:
- Portua edo Alde Zaharra oinezkoentzat jartzea.
- Butroe pasealekua bizikleta eta oinezkoentzako espazio partekatutzat hartzea.
- Edo Hondarribia eta Irun Plaiaundi aldetik lotzeko bidegorri bat eraikitzeko proiektuaren egoera, idazki honen lehen puntuan aipatua.
Mugikortasun jasangarriaren beste bi ezinbesteko aktiboak ere ez ditugu ahaztu nahi: oinezkoa eta garraio publikoa.
Oinezkoei dagokienez, adierazi nahi dugu gaur egun errepideko bidegurutze asko ez direla guztiz seguruak eta semaforoen itxaronaldiak gehiegizkoak direla oinezkoentzat. Garraio publikoari dagokionez, hiri-autobusaren linea berria oraindik martxan ez jartzeaz gain, udalerri mugakideekin lotzen gaituen linearen batek murrizketak izan ditu zerbitzuetan, Ekialdebusen E20 lineak, esaterako. Garraio publiko onik ez badugu, askoz zailagoa izango da ibilgailu pribatuaren erabilera murriztea.
Azkenik, ez dezagun ahaztu Mendelu auzoan, Plaiaundi gaia konpontzen den bitartean (aisialdi edo paseatzeko txirrindularitzari gehiago zuzendua, garraiorako edo erabilgarriari baino gehiago), bi administrazioek besteak beste, errepidean seinale horizontalak margotzea eta seinale bertikalak jartzea, bizikleten lehentasuna eta bizikletekiko errespetua adieraziz. Edo bizikletentzako marrak margotzea, Kostako errepidean egin den bezala. Radar “pedagogikoak” jartzea ere ideia ona deritzogu, abiadura markatzen duten horietakoak, haserre/alai aurpegiak jarriaz.
Oro har, uste dugu Hondarribiko Udalari kosta egiten zaiola aho batez onartutako eta udalaren PMUSan adierazitako printzipio hori barneratzea, hau da, oinezkoen eta bizikleten mugikortasunari lehentasuna ematea, auto pribatuaren bidezko mugikortasunaren gainetik.
Zalantzarik gabe, paradigma-aldaketa baten aurrean gaude, eta batzuetan zalantza sortzen zaigu Udal honek benetan barneratu eta onartu duen hori. Ulertu behar da automobilaren erabiltzaileei eragozpenik sortu gabe oso zaila dela mugikortasunean aldaketa hauek lortzea, oinezko eta bizikleta-erabiltzaileei orain arte izan ez duten lekua eta protagonismoa ematea alegia.
- Ondorioak eta amaiera
Bidasoaldeko mugikortasun jasangarriaren egoerari buruzko azterketa honen aurrean,
azpimarratu nahi dugu hirietako espazio publikoak ez duela ibilgailu motordunentzako garraiobide edo aparkaleku bat baino gehiago izan behar. Hori da bere eginkizunetako bat, baina ez luke nagusiena izan behar. Ezin da hirietako espazio publiko gehiena ibilgailu pribatuarekin egiten den desplazamenduaren arabera soilik planifikatzen edo erabiltzen jarraitu.
Espazio publikoak berreskuratzeak, auto pribatua gure hirietan garraiorako ibilgailu gisa murrizteak eta oinezko eta bizikletazko mugikortasuna bultzatzeak, zalantzarik gabe, hainbat abantaila dakarzkie herritar gehienei, eta horrek eragin zuzena du hiri askoz osasungarriago, atseginago, seguruago eta erakargarriago baten garapenean, bertan bizi garen eta mugitzen garen guztontzat.
Espero dugu hauteskunde urte honetan gure agintariak ez direla mugituko soilik mugikortasun iraunkorraren gaia hauteskunde-diskurtsoetan sartzera, ezta promesa hutsak egitera ere, eta 2023an eta datozen urteetan gure eskualdean bizikletaz mugitzeko baldintzak eraginkortasunez hobetzeko beharrezko ekintzak egingo direla.
Sinatua: BALAZTA, Bidasoko Bizikletaren Aldeko Elkartea.
