Nuria Santosek Nuria Santos Dance izeneko dantza akademia ireki du orain dela gutxi. Dantza akademia Hilanderas kaleko 84. zenbakiko Belasko eraikinean kokatua dago. Bertan Nuria Santosek bere pasio handiaz gozatzen jarraitzen du, dantzaz, alegia, eta bere ikasleekin bere ezagutzak partekatzen ditu. Dantza irakasleak akademian lantzen dituzten dantza estiloez eta etorkizunerako ametsez hitz egin digu.
Nola animatu zinen zure dantza akademia propioa irekitzera?
Nik urte batzuk neramatzan dantza eskolak ematen. Lehen, batez ere, ezkongaien dantzetan espezializatuta nengoen, asko gustatzen baitzait dantza mota hori, eta, gainera, senarrak argazkilari gisa lan egiten du. Pixkanaka eskola gehiago eskatzen hasi zitzaizkidan, batez ere saltsa eta bachata klaseak, ia ni konturatu gabe. Azkenean, lokal hau hartzeko proposamena egin zidaten eta pausua ematea erabaki nuen. Hala ere, nire familiaren eta lagunen bultzada behar izan dut pausoa ematera ausartzeko.
Akademia ireki berri duzun arren, esperientzia handia duzu dantzaren munduan irakasle gisa, ezta?
5 bat urte daramatzat dantza eskolak ematen. Orain arte, auzo elkarteetan, beste dantza eskola pribatu batzuetan eta baita honetan bertan ere aritu naiz eskolak ematen. Lokal honetako akademia aurretik zeraman neskak bere lokala hartzea proposatu zidan. Lehen saltsa, bachata eta kizonba klaseak ematen nituen, gaur egun egiten dudan bezala, nahiz eta orain errepertorioa rock & roll eta dantza klasikora ere zabaldu dudan.
Beraz, akademian dantza estilo desberdinak lantzen dituzu?
Alde batetik, saltsa eta bachata klaseak ditugu, erritmo latinoak. Kizonba dantza afrikar mota bat da, duela gutxi ezagun egin dena. Dantza mota hau 90eko hamarkadaren hasierakoa da eta tangoaren eragina du, hain zuzen ere, nik tango kiss bezala ezagutzen dena egiten dut, tangoarekin fusionatutako kizomba dena. Oso dantza polita eta dotorea da, aldi berean sentsuala, eta orain oso modan dago. Gure ikasle asko horren bila datoz. Rock & rollaren kasuan, guk egiten dugun estiloa elegantea eta txapelketetan erabili ohi dena da. Eta, jakina, dantza klasikoa, ni bertan hasi bainintzen. Gurasoek aireportuko bagoia kudeatzen zuten bitartean, Hondarribiko Elvira Ubieraren dantza-eskolan egon nintzen, dantza klasikoaren munduan oso ezaguna zena.
Dantzaren kasuan ere eragin handia dute modek. Zer da orain gehien eskatzen dena?
Lehen saltsa edo bachata ziren jende gehien mugitzen zutenak. Kizomba ere arrakasta handia izatera iritsi zen. Oraintxe bertan, jende gazte asko sartu denez, bachata sentsualak arrakasta handia du eta eskari handia dago. Jendeak berehala ikasten du eta beti daude gauza berriak ikasi nahian. Horregatik, oso erraza da ikasleekin koreografiak sortzea, segituan ikasia baitute.
Zer harrera izan du akademiak hasieran?
Bai, egia da aurretik ere banituela ikasleak lehen hemen zegoen akademian. Baina egia da nire akademiako ateak ireki ditudanetik komunikabideetan iragarri izanak asko lagundu duela eta horrek jende askok izena ematea eragin duela. Gaur egun 80 ikasle inguru ditut.
Dantza-akademia batentzat oso garrantzitsuak al dira entsegu lokalaren ezaugarriak?
Bai, hori da. Leku asko edukitzea garrantzitsua da, adibidez, tango irudiak egin ahal izateko, bikotea eroso senti dadin eta erraz mugitu ahal izan dadin. Bachata sentsualak ere leku asko eskatzen du, baina kasu horretan garrantzitsua da modu murritzagoan egiten ikastea. Horregatik, askotan aretoaren tamaina nahita mugatzen dugu, benetako festa giroa izango litzatekeen espazioan dantzatzen eta mugitzen ikasteko.
Zure ustez, zeintzuk izango dira akademiarako hitzordu edo ekitaldi garrantzitsuak?
Ziur nago beti antolatuko dugula ikasturte amaierako jaialdi bat. Txantxetan esan diet ikasleei, zerbait xumea prestatu ordez, zuzenean mundu bira batekin hasiko garela eta ez dira gutxi ideia txalotu dutenak. Txantxak alde batera utzita, Inauteriei begira zerbait egitea proposatu didate eta, egia esan, zer egin dezakegun pentsatzen hasi naiz. Uste dut zerbait originala egin dezakegula. Asko gustatzen zait mundu guztiak jarraitu ohi dituen patroietatik irtetea. Uste dut akademiak urtean zehar izan ditzakeen bi ekitaldi handiak horiek izango liratekeela.
Aldaketa handia nabaritu duzu dantza-akademia bat zure ardurapean duzunetik?
Benetan diotsut beldur handia eman didan zerbait izan dela. Egia da ni oso zoriontsua naizela dantzan, eta inoiz ez dut dantzarekin loturiko beste helbururik izan. Jendea ziur zegoen nire dantza-akademia ireki nuenean amets bat betetzen ari nintzela, baina nire benetako ametsa beti dantzatzea izan da, besterik gabe. Orain lortu dudan guztiari begiratzen diot, eta uste dut orain hasi naizela egin dudan guztia barneratzen eta gozatzen.
Dantza irakasleentzat, zuen prestakuntza berritzea eta eguneratzea garrantzitsua izango da noski, ezta?
Bai, beti baitago zer ikasia eta oso garrantzitsua baita zeure burua urtero prestakuntzak egitera behartzea. Beti saiatzen naiz sor daitezkeen joera edo moda berriei begira egoten, nahiz eta askotan ikasteko kanpora joan behar zaren.
Zer da Irungo beste dantza akademietatik bereizten zaituena?
Ikasleak, dantza-akademia bat aukeratzerakoan, irakasle bakoitzaren estiloari erreparatzen dio. Batzuk hainbat akademietara joaten dira aldi berean. Egia da ikasle asko oso leialak direla eta akademia bakar baten dantzatzea nahiago dutela. Azkenean, bakoitza bereizten gaituena gure estiloa, irakasteko teknika eta ezagutzak dira. Izan ere, eskaintzen diezunak ez baditu konbentzitzen, beste leku batera joango dira.
Nola ikusten duzu akademiaren etorkizuna?
Irakasle gehiago izanda diziplina gehiago eskaintzea gustatuko litzaidake. Oraingoz pauso txikiak ematen saiatzen ari naiz, dena ondo doala ikusteko. Etorkizunera begira, klase kopurua zabaltzea gustatuko litzaidake, dantzan ikasi nahi duen dantzari ororentzat erreferentziazko zentro bihur dadin, bai eszenatoki batean dantzatu nahi dutenentzat, bai bere kasa dantzatzea bilatzen dutenentzat.
