Primula Piperek buru hausgarrien bitartez ulertzen du bizitza. Jatorriz Sardiniakoa den arren, aspalditik Irunen bizi den emakume honek puzzleekiko zaletasuna garatu zuen. Dagoeneko Munduko Puzzle txapelketan lehiatu da lehen aldiz eta 2023ko irailean Valladoliden egingo den Munduko Txapelketan esperientzia errepikatuko du. Primula Piperek piezak elkartuz bere bi zaletasunak uztartzen ditu: puzzleak eta artea.
Nondik datorkizu puzzleen zaletasuna?
Nire zaletasuna txiki-txikia nintzenean hasi zen. Nire lehen puzzlea oparitu zidaten 5 urterekin eta, beste neskek ez bezala, nik puzzleekin jolastea oso gogoko nuen. Pixkanaka, puzzleak egiteko denbora gehiago baliatzen hasi nintzen, hainbesteraino non duela 15 urte erabat zaletu nintzen. Horrela bihurtu zen benetako hobby bat, eta egunero puzzleak egiteko ohitura hartu nuen. Tira, baten bat egiten ez dudan egunean faltan botatzen dut.
Nola pasa ziren puzzleak denbora pasa hutsa izatetik benetako zaletasun bat izatera?
Zaletasun gisa hasi zen, egunero puzzleak egitera iritsi nintzen arte. Enbarazu egiten du egunero egiteko beharra sentitzeak. Uste dut hau guztia artearekiko dudan grinarekin lotuta dagoela, nire puzzle genero gogokoena arte puzzleak baitira. Van Gogh, Klimt edo Kandinskyren lanen puzzleak gustatzen zaizkit bereziki. Artista hauek 15 edo 17 urterekin aurkitu nituen eta orduan erabaki nuen nire bi pasioak elkartzea, puzzleak eta artea.
Nola animatu zinen zure lehen Puzzleen Munduko Txapelketan parte hartzera?
Benetan erokeria izan zen, inoiz ez bainuen parte hartu inongo lehiaketatan. Euskal Herrian edo estatu mailan, Espainian zein Italian, puzzle lehiaketa asko antolatzen dira, baina inoiz ez zitzaidan bururatu horrelako zerbaitetan parte hartzeko ideia. Zuzenean munduko txapelketarako izena ematea erabaki nuen eta erokeria handi samarra izan zen, aurretik ez bainintzen maila baxuagoan lehiatu. Aurten Munduko Txapelketan parte hartuko dudan bigarren aldia izango da, lehen esperientzia hainbeste gustatu zitzaidanez, errepikatu egin nahi dudalako.
Horrek erakusten du Munduko Txapelketako lehen esperientzia ez zela guztiz txarra izan?
Esperientzia izugarria izan zen, mundu osoko jendearen aurka lehiatu nintzelako. Giroa izugarria izan zen, eta horri esker nire zaletasun bera duen jende asko ezagutu nuen. Gainera, hain maila altuko jendearekin lehiatzea oso berezia izan zen. Egia da lehia hasi aurreko uneak tentsio handikoak izan zirela eta oso urduri egon nintzen. Izan ere, lehiaketa hasi arte ez dakizu zer puzzle egin beharko duzun. Adibidez, finalean asko kosta zitzaidan kaxaren kanpoko plastikoa irekitzea eta segundo batzuk galdu nituen. Gainera, finalaren kasuan, erabiltzen den puzzlea argitaratu gabea da eta horrek oso urduri jartzen zaitu. Hala ere, lasaitzen saiatu nintzen eta nire helburua lortu nuen, hau da, finalera iristea. Badakit oraindik ezin naizela handiekin lehiatu, oso denbora ona dutelako, baina pixkanaka hobetzen noa. Batez ere azken urtean asko hobetu dudala uste dut eta oso pozik nago.
Nola prestatzen da maila honetako txapelketa bat?
Txapelketak prestatzeko modu desberdinak daude, baina nire lehentasuna da prestakuntzak estres handirik ez eragitea, puzzleak eginez disfrutatzen jarraitu nahi dut. Oraintxe bertan egunero puzzle bat egiten dut, nahiz eta batzuetan egunean bi edo hiru egiten ditudan, daukadan denbora librearen arabera. 1.000 piezako puzzle asko egiten ditut, etxean zintzilikatzeko gehien gustatzen zaidan tamaina delako, baina lehiaketetan 500 piezakoak erabili ohi dira. Horregatik hasi naiz orain tamaina horretako puzzleekin entrenatzen. Goizean puzzle bat egiten dut beti lanera joan aurretik, eta gero arratsaldean besteren bat egiten saiatzen naiz.
Entrenatzeko puzzle desberdinak erabili beharko dituzu beti, ezta?
Hori da, gainera, pertsonalki ez zait gustatzen puzzleak errepikatzea. Batzuek, behin eginda, desegin egiten dituzte berriro egiteko. Hala ere, lehendik egindakoak berregiten hasi naiz orain, baina batez ere zer hobetu dudan kalkulatu nahi dudanean.
Entrenamenduetan teknika desberdinak lantzen dituzu?
Puzzlearen arabera, estrategia desberdinak erabiltzen ditut, irudiak prozesu osoa baldintzatzen baitu. Lehiaketetako puzzleen irudiak klasikoagoak dira, hala nola paisaiak, animaliak edo hiriak. Horrelako irudiak dituzten puzzleak ez zaizkit hainbeste gustatzen, baina horiekin ere entrenatu behar dut txapelketak prestatzeko. Estrategia aldatu egiten da irudiaren arabera, ez baita beti aukerarik onena ertzetatik hastea. Izan ere, ertzak kolore berekoak badira, hobe da errazago bereizten diren zatietatik hastea. Beraz, ez dut inoiz estrategia bera erabiltzen.
“Puzzlearen arabera, estrategia desberdinak erabiltzen ditut, irudiak prozesu osoa baldintzatzen baitu”
Hasi zinenetik asko hobetu dituzu zure denborak?
Gaur egun 500 piezako puzzle bat egiteko ordubete eta hogei minutu edo ordu eta erdi behar dut, nire batez bestekoa hori da. Jakina, 1000 piezatan bikoitza behar dut. Nire denborak asko hobetu dira iaztik, beraz, oso pozik nago murriztu ditudan minutu horiengatik.
“Onenekin berriro lehiatu ahal izatea bada jada lorpena”
Nola ikusten duzu zeure burua iraileko Munduko Txapelketara begira?
Ilusio handia dut eta oso pozik nago esperientzia errepikatu ahal izango dudalako. Onenekin berriro lehiatu ahal izatea bada jada lorpena. Emaitza, ordea, ez zait hainbeste axola, pozik bainago iaztik izan dudan bilakaerarekin. Jakina, helburu bat ere ezarri dut, eta gustatuko litzaidake finalera iritsi ahal izatea. Baina, aldi berean, badakit ezin dudala irabazi, oraindik ez nagoelako onenen mailan. Argi dagoena da oso motibatuta nagoela eta lehiaketa eguna lehenbailehen iristea nahi dudala. Baina, aldi berean, denbora astiroago joatea nahi dut, entrenatzeko eta hobetzeko denbora gehiago izateko.
