Pospoloak

Doinua: Hogeigarren urtera III

Egilea: Andoni Agirre Arabolaza

1.-

Maitatzen duenetik

bizitza erraza,

beregandik urruti

du ekaitzen basa.

Zeru urdinen pean

onduz bere kasa

bere gordelekua

den pospolo-kaxa,

bertan jarrita lasai

hartzen du arnasa;

eternitatea nahi

luke hala pasa.

Bertan jarrita lasai

hartzen du arnasa,

baina gaur munduak du

bestelako traza.

2.-

Txorrotxio urrunak

beraren belarri-

ertzak kilimatzean

zutitu da, larri.

Liskarren etorrera

zaio kezkagarri;

baretu nahi lituzke,

ordena ezarri.

Bistakoa da, nahiz hark

ez duen igarri,

gaixoak ezingo du

inor erakarri,

bistakoa da, nahiz hark

ez duen igarri:

erdian jartzekotan,

hobe da ez jarri.

3.-

Pospoloak saltoka

batetik bestera,

lehen urdin zen zerua

gaur erdi-more da.

Sei suzko txori hegan

tximisten aldera,

zinez hasi ote da

denaren gainbehera.

Deforma ez dakion

bere ikuskera

alde egin behar du

lehengora, atzera,

deforma ez dakion

bere ikuskera,

bere kaxa barruko

itzalen artera.

4.-

Begiak zabaltzean,

ez bere kaltean,

Tximista da nagusi

tximisten partean.

Dena dago berriro

betiko bakean;

hala ere, bera ez

lehengo aldartean.

Ikusten zaio buru

inguruko kean:

ezin du lehengoratu

munduaz batean;

ikusten zaio buru

inguruko kean

sua piztu zaiola

belarri artean.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude