Irunen Urgara Txingudi izeneko waterpolo klub bat sortu da. Kirol klub berri hori gizonezkoen zein emakumezkoen waterpoloa sustatzeaz arduratuko da. Waterpolo atala Bidasoa XXI klubak kudeatzen zuen orain arte. Ana Olazabal Urgara Txingudi klubeko lehendakariak laburbildu du hiriko kirol entitate berri honen sorrerako lehen pausoak nolakoak izan diren.
Nondik dator Urgara Txingudi klubaren sorrera?
Lehen, waterpolo atala Bidasoa XXI klubaren barruan zegoen, igeriketa atalaz gain, klubak master eta waterpolo atalak ere kudeatzen baitzituen. Egia da pandemiaren gaiak eragina izan duela kirol-klubetan, bai ekonomikoki, bai logistikoki. Waterpoloko atalak bere kabuz funtzionatu ahal izateko ideia urrundik dator, gastu eta sarrerei dagokienez buruaskiak izan ahal izateko eta, horrela, sekzioa hobeto kontrolatu ahal izateko. Hiru kirol erabat ezberdinak dira, ez bakarrik kirol arloan. Federazioek modu ezberdinean funtzionatzen dute, arbitrajea modu ezberdinean egiten da, partiden antolaketak ez du zerikusirik… Azken batean, konturatu ginen garaia iritsia zela bakoitzak bere bidea egin zezan.
Erraza izan da kirol klub berri bat ia zerotik sortzea?
Ez da batere erraza izan, eta gauzatu ahal izan dugu, pertsona askok egin baitute bat proiektu berri honekin. Bidasoa XXIeko waterpoloko familiei ideiaren berri eman zitzaien eta familia gehienen babesa izan dugu. Lau gara Bidasoako aurreko batzarreko kideak, baina, jakina, klub baten kudeaketak askoz ere lan gehiago eskatzen du, eta zorionez klubeko beste guraso batzuek ere laguntza eskaini digute. Jende horri guztiari esker kluba aurrera ateratzen ari gara. Boluntarioen artean abokatu bat dugu, aholkulari bat, bankuen gaia kontrolatzen duen jendea… laburbilduz, esparru desberdinetako ezagutzak dituen jendea da, eta horrek lana eramangarriagoa izaten laguntzen du. Gainera, garrantzitsua iruditzen zaigu kluba osatzen duten gurasoen babesa izatea.
Kirolari gehienak Bidasoa XXIetik Urgara Txingudira pasa dira?
Bai, hala izan da. Oraintxe bertan klubean 60 kirolari inguru ibiliko garela uste dut. Guztira, 46 familiak osatzen dute kluba, baina kontuan izan behar dugu familia baten barruan, kasu askotan, hainbat kidek jokatzen dutela klubean. Gainera, irailean ate irekien jardunaldi batzuk antolatu genituen eta horri esker 7 neska-mutil berri gehitu zaizkio klubari. Pozik gaude, jende gutxi bereizi baita klubetik aldaketaren ildotik.
Zenbat talde dituzue klubaren barnean?
Eskola-taldea daukagu, arrainkume eta benjaminez osatua, hau da, 2010 eta 2013 artean jaiotako neska-mutilez. Haurren kategoria mistoa da, ez baitago talde bereizketarik eta 2008an eta 2009an jaiotako neska-mutilak dira. Ondoren, kadete talde mistoak izango genituzke, absolutu femeninoa eta absolutu maskulinoa. Guztira sei talde dauzkagu egun.
Nolakoa izan da Urgara Txingudi klubaren lehen denboraldi hasiera?
Irailaren lehen hamabostaldian ate irekien jardunaldiak antolatu ahal izan genituen igerilekuetan. Hala ere, irailean Artalekuko eta Azken Portuko igerilekuak bi astez ixten dira mantentze-lanengatik, eta, beraz, lehen entrenamenduak lehorrean egin behar izan ditugu. Talde batzuek hondartzan entrenatzeko aprobetxatu dute, eta gainerakoek gimnasioan jarraitu dute lanean. Infantil eta eskola taldeak joan den hilean igerilekuan entrenatu zuten bakarrak izan dira. Urriaren 1ean hasi zen entrenamenduekin modu ofizialean, orduan bai, ur barruan.
Noiz dauzkazue lehen txapelketa edo partiduak?
Lehen partidak urriaren 23 eta 24ko asteburuan ditugu, senior gizonezkoetan zein emakumezkoetan. Gainerako kategoriak geroxeago hasten dira.
Nola egin diote aurre jokalariek klub aldaketari?
Egia esan, oso ondo joan da dena. Egia da badakigula bide zaila dela aurrera egin ahal izateko egin beharreko bidea, ekonomikoki gurasoen esku baitago. Lizentziek, ekipamendu-aldaketek edo igerilekuaren alokairuak dakartzaten gastuei aurre egin behar zaie. Bidasoan, adibidez, ordu gehiago entrenatzen ziren igerilekuan, baina kontuan izan behar da ordu horiek guztiak ordaindu egin behar direla. Horregatik, igerilekuko orduen kostua murriztu behar izan dugu, entrenamendu-jardunaldiak murriztuz. Tokiko alderdien kasuan, arbitrajeak ere kostu handia dakar. Horrek guztiak gastuak gehitzen ditu, eta ditugun baliabideak ahalik eta gehien aprobetxatzen saiatzen ari gara. Orain kanpaina bat hasiko dugu laguntzaileak eta babesleak lortzeko, lortzen dugun guztia jokalarien onurarako izango baita. Adibidez, lizentziak lortzearen gaia nahiko aurreratuta daukagu. Esan beharra dago denok boluntarioak garela eta ez dugula biltzeko bulego edo espazio fisikorik, baina dena ataletan banatuta daukagu, gurasoek etxetik kudeatzea errazagoa izan dadin.
Hori guztia, eskualdean waterpoloa ezagutarazten duzuen bitartean, ezta?
Hala da. Waterpoloa kirol minoritarioa da, batez ere nesken kasuan. Irunen waterpoloko klub bat dagoela esaten duzunean, jende asko harritu egiten da. Oraindik ere jende askok ez du waterpoloa emakumezkoen kirolarekin lotzen. Azken urteetan Bidasoa XXI taldean aritu den emakumezkoen taldeak Euskal Herriko Liga eta Kopa irabaztea lortu du. Badakigu trantsizio-urtea izango dela eta pixkanaka joango garela. Klub berri honen sorrerak waterpoloak eskualdean aurrera egiten jarraitzea eta neska-mutilek jokatzen jarraitzeko aukera izatea ahalbidetuko du. Pixkanaka-pixkanaka, hazten joan nahi dugu, eta gure norabide berean joan nahi duen askoz jende gehiago batu. Ilusio handia dugu kirolariek waterpoloaz gozatzen jarraitzen dutela ikusteko. Baina, zalantzarik gabe, ezinbestekoa izango da aurrera egin ahal izateko behar besteko ikusgarritasuna eta laguntza izatea.
