Azaroaren 18tik abenduaren 2ra Irun Euskaraldian murgilduko da. Hamabost egunez euskaldunen hizkuntza ohiturak eraldatzeko ariketa sozialean parte hartuko du hiriak. Euskaraldia euskara ulertzen duten hiztunen arteko ahozko hizkuntza ohiturak aldatzeko ariketa sozial masiboa da, gizartearen gune guztietara iristeko helburua duena. Ariketan parte hartu ahal izateko beharrezkoa da euskaraldia.eus webgunean izena ematea eta Belarriprest edo Ahobizi rolen artean aukeratzea edo Arigune bat sortzea.
Ana Eguiazabal, Klaun-In elkarteko presidentea:
“Euskaraldian parte hartzea erabaki dut, hemengoa naizelako. Betidanik euskara erronka bat izan da niretzat, beti saiatu naiz hura ikasten. Euskara gure sustraiak eta, aldi berean, zerbait kulturala dela sentitzen dut. Iruditzen zait hizkuntza askotan politizatuegia egon dela, nahiz guztiok elikatzen eta batzen gaituen zerbait izan.
Klaun-In elkartetik Irungo kaleak dinamizatzeko aukera izan dugu ariketa kolektibo honen hasieran. 8 aldiz atera gara kalera, eta hainbat bideo ere egin ditugu rolen arteko desberdintasunak azaltzeko. Hirian euskararen erabilera sustatzen duen giro atsegina sortzea da helburua. Horrela, ekimena ezagutzen ez zuen jendea bertan parte hartzera animatzea lortu dugu. Gure esku-hartzeetan mota guztietako jarrerak ikusi ditugu, baina, oro har, harrera oso ona izan da.
Argi dagoena da ekimen atsegina dela. Uste dut euskara gurea den zerbait bezala ulertu behar dugula eta, horrela, ikasteko aukera eskaini behar diogula interesa duen orori. Horregatik uste dut euskararen aurrean dugun jarrerak atsegina izan behar duela.”
“Nire ustez, lurralde baten nortasuna oso garrantzitsua da, eta sustraiak mantendu eta zaindu egin behar dira. Euskara gure nortasuna irudikatzen duten gauza horietako bat da, kulturarekin edo balioekin batera. Nik ez dut aukerarik izan euskara ikasteko, baina asko gustatzen zait jendeak nire inguruan euskaraz hitz egiten duenean eta ahal dudanean nire inguruan euskarazko elkarrizketetara batzen saiatzen naizenean.
Funtsezkoa iruditzen zait euskara ikasten ari diren pertsonekiko errespetuzko giroa egotea eta horregatik erabaki dut Euskaraldia ekimenarekin bat egitea. Bi norabideko proiektua dela iruditzen zait, besteen lekuan jartzera eta bere egoera ulertzera bultzatzen gaituelako.
Uste dut euskara zaintzeko betebeharra dugula. Nik, nire kasuan, ahal dudan guztia egin dut nire seme-alabek ikas eta balioets dezaten. Uste dut gureak diren gauzak zaintzeak gero eta gehiago laguntzen digula gure identitatea finkatzen. Gauzak sustraitik gorde behar dira eta oinarri horietako bat euskara da.”
Victor Ortega, De Perita fruta-denda:
“Nik, nire bizitzan gaztelaniaz hitz egiten dut, oso euskara gutxi dakidalako. Hala ere, jendeak niri euskaraz hitz egiteko aukera baduela jakitea gustatuko litzaidake. Nik Euskaraldiaren aurreko edizioetan parte hartu dut eta benetan funtzionatzen duen zerbait dela konturatu naiz. Pegatina nire dendaren atean jarri eta identifikazio txapa erabili dudanetik, nire bezeroen zati batek niregana euskaraz jotzeko ohitura hartu du. Beraiekin hitz egiten dudanean, beti dut aukera esateko ez dudala ulertu edo esandakoa berriro errepikatzeko. Badira beren bizitza euskaraz bizitzea aukeratzen dutenak, eta ez litzaidake gustatuko nire erruz erabaki hori urratu behar izatea.
Uste dut oso erraza dela Euskaraldiaren parte izatea eta benetan ez zaigu ezer kostatzen. Gogoa jartzea besterik ez da behar. Uste dut horrelako ekimenek guztioi balioko digutela ikasteko, eta gutxieneko ahalegin batekin aldaketa handia lor dezakegula.”
Shole Aguirre, Brasil gozotegia izandako denda:
“Euskaraldia dinamizatzeko kanpainan parte hartzea proposatu zidatenean ez nuen bi aldiz pentsatu. Euskara jakin edo behintzat ulertzen duen jendearen bila hurbildu ziren niregana eta euskararen alde edozer egiteko prest nengoela adierazi nien. Bi urtez euskaltegian egon naiz, baina hala ere nire euskara ez da oso ona. Dena den, ahal dudanetan euskaraz hitz egiten saiatzen naiz.
Nire jarrera aztertzen hasi naizenean konturatu naiz lehen hitza beti gazteleraz egiten dudala eta hori aldatu beharra daukat. Uste dut Irunen jende askori gauza bera gertatzen zaiola, euskara jakin arren beti gaztelerara jotzen dugula. Ez dit lotsarik ematen euskaraz ari naizenean hanka sartzea, bestela ikastea eta aurrera egitea ezinezkoa delako. Egitasmoan belarriprest bezala parte hartu dut. Nahiz eta poliki hitz egin, beti euskararen alde beharrezkoa den guztia egiteko prest izango nauzue.”
